Wat maakt Cyprus zo bijzonder?

Experience Zakynthos
23 mei
3 minuten om te lezen

Er zijn van die plekken die je onverwachts kunnen verrassen. Cyprus is zo'n plek.

Op het eerste gezicht oogt het als een klassiek eiland voor zonzoekers: mediterrane sfeer, helderblauwe zee, een keuken vol olijfolie en verse kruiden. Maar wie iets verder kijkt, merkt al snel dat er veel meer lagen zijn.

De ligging tussen Europa, Azië en Afrika heeft het eiland gevormd tot een unieke mengelmoes van culturen. In de dorpen zie je Byzantijnse kerken naast Ottomaanse invloeden. Op straat hoor je Grieks, Engels en een vleugje Turks. De geuren en smaken zijn een combinatie van vertrouwd en exotisch en dat maakt het eiland niet alleen verrassend veelzijdig, maar ook moeilijk in een hokje te plaatsen.

Waar drie continenten elkaar bijna raken

Cyprus ligt in het oosten van de Middellandse Zee. Precies op het kruispunt van Europa, Azië en Afrika. Hoewel het geografisch bij Azië hoort, wordt het eiland cultureel en politiek vaak tot Europa gerekend. Het is een zelfstandig land – en het op 2 na grootste eiland in de Middellandse Zee. Sinds 2004 is Cyprus ook EU lid. Dat maakt het gemakkelijk; je betaalt er met de euro. De unieke ligging maakt Cyprus al eeuwenlang een plek waar culturen samenkomen. Je merkt het in de taal, het eten en de architectuur. Grieks-orthodoxe kerken staan naast Ottomaanse moskeeën en op de markt hoor je meerdere talen door elkaar. Cyprus voelt vertrouwd en anders tegelijk. Een eiland tussen continenten, waar de wereld in het klein samenkomt.

Oeroude paden en goddelijke landschappen

Op Cyprus wandel je over sporen die veel ouder zijn dan het christendom. Neem de westkust, waar je langs de ruige rotspartijen van de Akamas Peninsula loopt. Hier vind je de plek waar volgens de legende Aphrodite uit het schuim van de zee verrees. Mythe of niet. Als je daar staat en uitkijkt over de baai, snap je ineens waarom oude verhalen juist hier zijn ontstaan. Of je daalt af in de Avakas Gorge. Een kloof zo smal dat het licht er in strepen naar binnen valt. Geen bordjes. Geen drukte. Alleen steen, water, stilte. Je hoeft niet ver te lopen om het gevoel te krijgen dat je ergens heel ver weg bent.

Bergen met geur, ruimte en… sneeuw

Het Troodosgebergte is misschien wel de grootste verrassing van allemaal. Gelegen in het binnenland, hier is Cyprus het meest groen. In de zomer ontsnap je er aan de hitte. In de lente bloeit alles uitbundig. En in de herfst ruikt het naar dennen en vochtig mos.

Maar wat weinig mensen weten is dat hier in de winter sneeuw ligt. Je kunt er zelfs skiën, op een eiland waar je ook op dezelfde dag aan het strand kunt zitten. Cipressen, pijnbomen en wilde kruiden omzomen de paden die over de hellingen slingeren.

En als je heel stil bent, heb je hier zelfs kans een Cypriotische moeflon te spotten: een wilde berggeit die nergens anders op de wereld voorkomt. Een soort mascotte van het eiland, maar dan eentje met grote horens en serieuze klimschoenen.

Een eiland vol sporen van het verleden

Cyprus is een van de oudste bewoonde plekken van Europa. De geschiedenis ligt niet achter glas maar onder je voeten. Langs de wandelroutes en op de heuvels. Van Romeinse villa’s met mozaïeken tot oude kloosters verstopt tussen de bomen. De sporen van duizenden jaren zijn nog steeds zichtbaar. Sommige wandelingen brengen je letterlijk langs tempels, graven of dorpen die al bestonden voor er een kaart van Europa was. Deze lagen van het verleden maken het landschap extra bijzonder en zorgen ervoor dat je omgeving steeds meer gaat betekenen naarmate je er langer bent.

Cyprus laat zich niet in een hokje stoppen

Er zijn veel bestemmingen met mooie wandelroutes, oude ruïnes of helderblauw water. Maar Cyprus brengt die elementen op een vanzelfsprekende manier samen. Cyprus is geen eiland van het grote gebaar. Geen bestemming om highlights af te vinken. Het is een plek waar je gewoon moet zijn. Waar je langzaam ontdekt dat de charme zit in de kleine dingen. Een wild paadje dat uitkomt bij een verlaten kapel. Een bergmeer dat onverwacht opduikt tussen de pijnbomen. Een gesprek met een wijnmaker dat spontaan ontstaat en blijft hangen. En juist dat maakt Cyprus zo bijzonder. Niet omdat het zich wil bewijzen, maar omdat het dat helemaal niet hoeft.